Praca szkoły

        • Psycholog/Pedagog

        • Godziny pracy specjalistów:

          p. Magdalena Fryszkowska - pedagog

          Telefon do pedagoga w godzinach jego pracy : 575 792 079

          W razie problemów w innych godzinach proszę pisać sms , pedagog skontaktuje się.

           

          Poniedziałek:  11.30-15.25

          Wtorek : 08.00- 14.30

          Środa : 11.30- 15.25

          Czwartek : 09.50 - 14.00

          Piątek : 12.00- 15.00

          --------------------------------------------------------------------------------------------------

          p. Joanna Horodecka - psycholog

          PONIEDZIAŁEK - 12.00 - 16.00

          WTOREK - 7.00 - 14.00

          CZWARTEK - 7.00 - 11.00


          p. Beata Cerak - vicedyrektor, pedagog, logopeda


          poniedziałek - piątek - 07.00. - 15.00.

          ************************************************************************************

          TELEFONY_ZAUFANIA.docx

          Informujemy, że dotychczasowa ogólnopolska infolinia dla dzieci i młodzieży oraz ich opiekunów POMAGAMY od 1 listopada br. zastąpiona została bezpłatnym telefonem zaufania Rzecznika Praw Dziecka –

          800 12 12 12.
          Telefon i czat internetowy będą czynne przez całą dobę, siedem dni w tygodniu. Czat nie wymaga logowania oraz instalowania żadnej aplikacji. Połączenia telefonicznie nadal pozostaną bezpłatne, a rozmówcy będą mieli zapewnioną dyskrecję i anonimowość.

          WAŻNE INFORMACJE:

          Rodzinny Punkt Konsultacyjny ulica: Centralna 6, Osielsko,

          TEL (52) 3813344

          BEZPŁATNA POMOC
          Jeśli masz jakiś problem pamiętaj, że jest grupa zaangażowanych osób,
          które mogą Ci pomóc. To Rodzinny Punkt Konsultacyjny! Każdy członek
          naszej społeczności ma prawo zwrócić się z prośbą o udzielenie porady
          w zakresie objętym działaniami Punktu.
          Terapeuci udzielą pomocy i postarają się odpowiedzieć na wszystkie
          pytania.

          poniedziałek 17.00 - 19.00
          GRUPA WSPARCIA DLA KOBIET
          "nie potrafisz samodzielnie
          poradzić sobie z problemem
          uzależnienia od alkoholu przez
          bliską ci osobę?"

          wtorek 17.00 - 18.00
          PORADY PRAWNE
          "chcesz poznać swoje prawa i
          nauczyć się umiejętnie z nich
          korzystać?"

          środa 17.00 - 20.00
          PORADY PSYCHOLOGA

          17.00 - 20.00
          SZKOŁA DLA RODZICÓW
          zajęcia odbywają się w pierwszą
          środę miesiąca
          "odkryj własne możliwości,
          zwiększ umiejętność radzenia
          sobie z trudnymi sytuacjami,
          naucz się towarzyszyć w rozwoju
          twojego dziecka i osiągać radość
          ze swojego rodzicielstwa"

          czwartek 14.00 - 17.00
          PORADY PSYCHOLOGICZNE DLA
          DZIECI I MŁODZIEŻY
          tel. 52 3813 344

          17.00 - 19.00
          GRUPA WSPARCIA DLA RODZIN I
          OSÓB Z PROBLEMEM
          ALKOHOLOWYM
          "naucz się rozwiązywać problemy
          związane z nadużywaniem
          alkoholu"

          19.00
          MEETING AA

          ___________________________________________________________

          ,,CZERWONE SYGNAŁY” czyli jak rozpoznać , że dziecko sięga po środki odurzające



          Wiek dojrzewania to często okres, w którym młodzież sięga po różnego rodzaju środki uzależniające – papierosy, alkohol, narkotyki. Młodzi ludzie próbują, eksperymentują. Powody, dla których sięgają po te środki mogą być różne – np. ciekawość, nuda, namowa kolegów, problemy osobiste.
          Większość rodziców nie jest jednak w stanie uwierzyć w to, że ich dzieci mogą mieć do czynienia ze środkami uzależniającymi. Jednak to na nich w ostatecznym rozrachunku ciąży odpowiedzialność za wykrycie kontaktu dziecka z alkoholem i innymi narkotykami. Jest zatem bardzo istotnym, by rodzice przyjęli do świadomości, iż uchronienie dziecka przed narkomanią zależy w wielkiej mierze od ich czujności. Przydatnymi niewątpliwie okazać się mogą tzw. Czerwone Sygnały, czyli oznaki wskazujące na ewentualne używanie i nadużywanie środków uzależniających. Timothy Dimoff i Steve Carper w książce ,,Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki” podają ich 200. Dla ułatwienia zostały one uporządkowane w grupy i podgrupy. Ważnym jest, by pamiętać iż dotyczą one zażywania substancji zarówno zakazanych prawnie, jak i tych powszechnie akceptowanych, czyli tytoniu i alkoholu.

          Wymienione poniżej Czerwone Sygnały przedstawione są w skrócie, streszczone do informacji najbardziej istotnych.



          Zmiany osobowości

          Zauważalna jest nagła uogólniona zmiana osobowości oraz krótkotrwałe zmiany nastroju. Dziecko staje się bardziej drażliwe, skryte, wrogie, depresyjne, odmawiające współpracy, apatyczne, zamknięte w sobie, przewrażliwione, lękowe, roztargnione. Staje się natomiast mniej wrażliwe, czułe, pomocne i kochające. Dziecko przejawia emocjonalną i społeczną niedojrzałość. Wyraża potrzebę natychmiastowej gratyfikacji, czyli żyje w przekonaniu, że należy mu się od razu wszystko czego zapragnie, bez konieczności żadnego wysiłku. W sposób zawężony widzi problemy i ich rozwiązania (perspektywa tunelu). Następuje również zahamowanie rozwoju emocjonalnego.
          Dziecko lekceważy i łamie reguły obowiązujące domowników. Unika poważnych rozmów z rodzicami lub unika ich w ogóle. Atmosfera w rodzinie staje się napięta. Narastają konflikty z rodzicami i rodzeństwem. Narasta wyobcowanie z rodziny.
          U dziecka maleje zainteresowanie nabywaniem wiedzy i umiejętności, traci zainteresowanie szkołą, sportem i ulubionymi zajęciami. Traci inicjatywę i przyjmuje bierną postawę. Pojawiają się u dziecka takie cechy, jak: poczucie beznadziejności i bezradności, poczucie winy, poczucie niższości. Czuje się samotny, pokrzywdzony i wystraszony. Odpada jako uczestnik sportowych i innych zajęć. Traci zaufanie do szkoły i zamyka w sobie.
          Dziecko bezwzględnie neguje fakt, iż narkotyki są szkodliwe. Winą za własne nieodpowiedzialne postępowanie obciąża innych. Wytyka im błędy. Krytykuje obyczajowość dorosłych. Broni przywilejów młodzieży. Dziecko staje się artystą w kamuflażu. Na każdą okoliczność ma dobrą wymówkę. Udziela mętnych, wymijających i niekonkretnych odpowiedzi w kwestiach własnego zachowania.
          Urywają się dotychczasowe kontakty koleżeńskie, zaprzyjaźnianie się z podobnymi do siebie, nie przedstawianie kolegów rodzicom, dobieranie sobie starszych, dziwnie wyglądających kolegów.
          Coraz bardziej spóźnia się do szkoły i na inne zajęcia, coraz później wraca do domu, ma gotowe wymówki na usprawiedliwienie spóźnienia, może tracić poczucie czasu.
          Może stawać się nieposłuszny i buntować przeciwko rodzicom, narastający bunt na wszelkie normy i prawa, zaczyna znieważać innych słownie, posuwa się do rękoczynów, zadaje sobie ból (autodestrukcja).

          Zmiany w aktywności i nawykach

          U dziecka coraz częściej zdarzają się nieuzasadnione nieobecności. Przestaje także wypełniać swoje zadania w domu. Ogólnie jest zdezorganizowany i nieporządny.
          Zaniedbuje zwyczaj przedstawiania kolegów rodzicom lub w ogóle nie zaprasza ich do domu. Odbiera dziwne telefony i o dziwnych porach.
          Występuje u niego generalny brak zainteresowania jedzeniem lub straszliwy apetyt. Jest senny przez większość dnia, a aktywny w nocy.
          Wynosi z domu rzeczy na sprzedaż. Zgłasza, że ukradziono mu pieniądze lub rzeczy. Pożycza różne rzeczy kolegom. Jest przyłapywany na chowaniu alkoholu, papierosów lub innych środków.
          Obojętnieje na sprawy wiary, niechętnie rozmawia o religii i przekonaniach.
          Używa wulgaryzmów, slangu i terminów narkomańskich niezrozumiałych dla ludzi, którzy nie mają do czynienia z narkotykami. Zaczyna szczególnie interesować się młodzieżową muzyką i koncertami. Miewa problemy związane ze szkołą oraz pracą.
          Nie życzy sobie wchodzenia do pokoju, często wietrzy pokój, trzyma kasetkę zamkniętą na klucz.
          Nie odrabia lekcji, opuszcza lekcje, wagaruje, brak motywacji do nauki, zaniedbuje obowiązki szkolne, pogarszają mu się oceny.

          Zmiany stanu fizycznego

          Dziecku towarzyszy spadek ciężaru ciała, przewlekły kaszel, częste zachorowania, zawroty głowy. Złe samopoczucie rano, lepsze po południu. Częste obrażenia w następstwie wypadków lub pobicia. Zahamowanie wzrostu, nagły i potężny przyrost masy mięśniowej. W przypadku dziewczynek charakterystyczne jest nieregularne miesiączkowanie. Widoczny jest ogólny spadek energii. Mowa bywa niespójna, bełkotliwa. Dziecko przejawia okresy niepamięci. Gorzej zapamiętuje i ma zaburzenia myślenia. Dostrzegalne są u niego przekrwione, napuchnięte lub szklane oczy, rozszerzone lub zwężone źrenice. Zauważalne są również objawy uczulenia lub kataru, krosty wokół nozdrzy oraz kichanie. Dziecko odczuwa suchość w ustach, często oblizuje wargi językiem. Nadmiernie się poci. Skóra jest zimna, wilgotna, napuchnięta i swędzi. Palce są nienaturalnie blade, a wzdłuż żył pojawiają się ślady po wstrzyknięciach. Dziecko miewa zachwiania równowagi, jest niezdarne. Obniża się też dbałość o higienę osobistą. Obnosi się natomiast posiadaniem nawiązujących do kultury narkotycznej emblematów: oznak, koszulek z napisami itd.

          Akcesoria

          Wśród rzeczy dziecka znaleźć można fajki na tytoń czy dawkę haszyszu. Większe fajki bywają tak pięknie i efektownie wykonane, że narkomani mogą stwarzać pozory kolekcjonerstwa. Dziecko, dla zachowania pozorów, może sporządzać atrapy fajek. Kolejnym narzędziem będą dodatki do fajek, takie jak siteczka pełniące role filtra czy długie druciki służące do czyszczenia. Oczywistością są również zapalniczki czy zapałki, którymi fajka jest odpalana. Te dodatkowe akcesoria wydają się być poza podejrzeniami i często są pozostawiane w pokoju na wierzchu. U dziecka mającego kontakt z narkotykami doszukiwać się można również bibułek do skrętów czy igieł do wstrzyknięć podskórnych. Spinki, spinacze czy klipsy też powinny wzbudzić podejrzenia. Służą bowiem do przytrzymywania końca skręta, by dzięki temu wypalić go do samego końca i jednocześnie nie poparzyć sobie palców ostatnimi sztachnięciami. Lekarstwa i środki sprzedawane bez recepty czy szmaty i torby ze śladami po chemikaliach to kolejne możliwe dowody zdradzające prawdopodobny kontakt z narkotykami. I tak na przykład znalezione krople czy spray do nosa zostały zastosowane po to, by zlikwidować trudności z oddychaniem spowodowane kokainą, czyli narkotykiem drażniąco działającym na błonę śluzową nosa, a nasączona chemikaliami torba, znajdująca się w koszu na śmieci użyta była do skutecznego odurzenia się oparami środków wziewnych.

          Kolizje z prawem

          Do najbardziej charakterystycznych należą oskarżenia o kradzież, przyłapanie na kradzieży w sklepie, oskarżenie o uprawianie nierządu, oskarżenie o włamanie. Oskarżenie o posiadanie narkotyków i handel nimi to kolejne częste zatargi z prawem osób mających kontakt z narkotykami. Wspomnieć należy również o przestępstwach połączonych z agresją, czyli: przyłapaniu na aktach wandalizmu, oskarżeniu o napaść i podobnych czynach, oskarżeniu o brutalną przemoc, posiadaniu broni palnej i innej.
          UWAGA! Pamiętać należy, że większość Czerwonych Sygnałów ma ostrzegać raczej o zagrożeniu niż dostarczać dowodów na używanie narkotyków przez dziecko. Konkretne zarzuty powinny być formułowane wobec dziecka dopiero wtedy, kiedy będą mogły być mu przedstawione ważkie powody uzasadniające podejrzenia.
          Jeżeli rodzice stwierdzą, że niepokojące oznaki są wystarczająco liczne, by podejrzewać dziecko o używanie narkotyków powinni przeprowadzić ze swoim dzieckiem rozmowę, w której postawią sprawę otwarcie, a mianowicie ujawnią im swoje podejrzenia.
          Opracowanie na podstawie książki:
          Timothy Dimoff i Steve Carper ,,Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki”
          Elma Books, W-wa 1993
           

          WAŻNE ADRESY:
          Towarzystwo Zapobiegania Narkomanii
          85-009 Bydgoszcz, ul. Dworcowa 23 domofon 23
          Tel. 52 371 19 08 od poniedziałku do piątku godz. 15.00. – 19.00.

          Monar Poradnia w Bydgoszczy
          ul. Bohaterów Kragujewca 11 85-863 Bydgoszcz
          Tel. 52 361 21 43

          Poradnia czynna od poniedziałku do piątku 10-18 (18-20 zajęcia zamknięte)